Όταν κάτι τελειώνει δε το λογίζω σαν τέλος, μα κοιτάω ήδη στη νέα αρχή που προσεγγίζει.
Δεν το κλαίω το τέλος, μόνο μου λείπουν οι άνθρωποι που 'ταν μέσα σε αυτό που τελειώνει.
Τους παίρνω μαζί ναι, μα σε μια άλλη πραγματικότητα, μακριά από αυτό που ήταν δικό μας.
Υπάρχουν με έναν άλλο, νέο τρόπο, δικό μου τρόπο.
Δεν μπορώ να τους δω, να τους μυρίσω, να τους αγγίξω. Μα είναι εκεί μαζί μου και χαμογελάμε ο ένας στον άλλο.
Οι αρχές όμως, ανήκουν πάντα στον καθένα μας ξεχωριστά. Δεν μοιράζονται. Κι ας νομίζουμε πως μοιράζονται.
Η πορεία μοιράζεται, ενίοτε. Η αρχή και το τέλος όχι. Αυτό είναι δικό σου. Οφείλεις να τα βιώσεις. Συνήθως παράλληλα. Να θρηνείς και να γιορτάζεις. Μαζί.
Να, σαν τη βροχή. Θρηνεί και ξαφνικά ένα τεράστιο πολύχρωμο ουράνιο τόξο που δε χορταίνεις να κοιτάς. Κι όμως πέφτουν ακόμα στάλες.
Μ' αρέσουν οι νέες αρχές. Μ' αρέσουν οι άνθρωποι που τις τολμούν.
Μ' αρέσω κι εγώ όταν τις κάνω.
Αυτή είναι η αγαπημένη μου ευχή.
Καλή νέα αρχή.
*An end has a start - Editors
https://www.youtube.com/watch?v=UBpzJ-TLpbE
